IMG Το βράδυ της 30ης Δεκεμβρίου 2019, η Νικολέττα Ντόσιο, 73 ετών, μεταφέρθηκε στη φυλακή για να εκτίσει ποινή κράτησης ενός έτους χωρίς αναστολή, η οποία της επιβλήθηκε για τη συμμετοχή της σε μια από τις διαδηλώσεις του κινήματος NO TAV το 2012.
Η συγκεκριμένη διαδήλωση ήταν απάντηση – διαμαρτυρία στον τραυματισμό ενός άλλου ακτιβιστή του NO TAV, του Λούκα Αμπά –που σήμερα βρίσκεται στη φυλακή- ο οποίος καταδιωκόμενος από την αστυνομία υπέστη ηλεκτροπληξία και έπεσε από πυλώνα ηλεκτρικού ρεύματος. Στη συνέχεια, ο Λούκα Αμπά παρέμεινε στο νοσοκομείο μεταξύ ζωής και θανάτου για αρκετές ημέρες. Η Νικολέττα Ντόσιο μαζί με την Ντάνα Λαουριόλα και άλλους 10 ακτιβιστές του NO TAV καταδικάστηκαν τελεσίδικα σε ποινές 1 έως 2 χρόνων φυλάκισης χωρίς αναστολή για την ειρηνική κατάληψη και το άνοιγμα των διοδίων για διάρκεια λιγότερη της μιας ώρας στον αυτοκινητόδρομο που διασχίζει την κοιλάδα Σούσα στις 3 Μαρτίου του 2012.
Οι ακτιβιστές του NO TAV -εδώ και τριάντα χρόνια- αντιστέκονται στην κατασκευή μιας σιδηροδρομικής γραμμής υψηλής ταχύτητας που θα συνδέει το Τορίνο με τη Λυών (Γαλλία).
Όταν αποφασίστηκε αυτό το περιττό, δαπανηρό και δραματικά ζημιογόνο για το περιβάλλον έργο, δια νόμου ετέθησαν εκτός διαδικασίας λήψης αποφάσεων οι τοπικές κοινότητες και κυριολεκτικά στρατιωτικοποιήθηκε η περιοχή του εργοταξίου.
Σύμφωνα μ΄αυτό το νόμο η περιοχή χαρακτηρίστηκε «υψηλής ευαισθησίας» και προβλέφθηκαν βαριές ποινές για όποιον διαμαρτυρόταν. Αυτό το «μέγα έργο» κόστισε ήδη στους κατοίκους της περιοχής που αντιστέκονται στην υλοποίηση του, δεκάδες δίκες με συνέπειες τόσο στην ατομική τους ελευθερία όσο και στην δυνατότητα ειρηνικής συνέχισης του αγώνα. Πάρθηκαν προληπτικά μέτρα και επιβλήθηκαν βαριές ποινές σε δίκες παραδειγματισμού στις οποίες επανειλημμένα παρενέβη το Ανώτατο ακυρωτικό Δικαστήριο της Ιταλίας αρνούμενο να προσδώσει νομιμότητα στις δικαστικές αυτές αποφάσεις. Χρόνια ολόκληρα δικαστικής δραστηριότητας αφιερώθηκαν σχεδόν αποκλειστικά στην τιμωρία με παραδειγματικές ποινές κάθε πράξης αντίστασης στην επιλογή ενός έργου που έχει δικαιολογημένα δεχθεί κριτική από πολλές πλευρές, συμπεριλαμβανομένων και δυνάμεων που σήμερα συμμετέχουν στην κυβέρνηση της Ιταλίας.
Πρόκειται για μια δικαιοσύνη προσανατολισμένη, «δυνατή με τους αδύναμους και αδύναμη με τους ισχυρούς», αδιάφορη στα δίκαια αιτήματα μιας πλατιάς λαϊκής διαμαρτυρίας. Μιας δικαιοσύνης που κάνει χρήση του φασιστικού κώδικα Rocco, ο οποίος προβλέπει ακόμα και την επιβολή βαριών προληπτικών μέτρων για να «αποτραπούν» πιθανές πράξεις «κοινωνικά επικίνδυνες»
Στην περίπτωση του κινήματος NO TAV –και όχι μόνο- αυτά τα μέτρα χρησιμοποιήθηκαν ευρέως για να καταπνίξουν οποιαδήποτε μορφή πολιτικής ανυπακοής και κοινωνικής σύγκρουσης.
Η καταδίκη της Νικολέττα Ντόσιο και των άλλων 11 ακτιβιστών είναι μια πολιτική καταδίκη, το επιβεβαιώνει η ίδια η δικαστική απόφαση. Για την ακρίβεια δεν δόθηκε κανένα ελαφρυντικό ούτε αυτό του πρότερου έντιμου βίου αφού σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση «…λαμβάνεται υπόψη ο υψηλός βαθμός οργάνωσης της κακουργηματικής δράσης που αποδεικνύει τη σύνδεση των κατηγορουμένων με την πιο ριζοσπαστική και βίαιη πτέρυγα του κινήματος NO TAV και συνεπώς την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑ τους…»
Αυτόν τον αγώνα η Νικολέττα Ντόσιο τον έδωσε με συνέπεια και αξιοπρέπεια θέλοντας να αποδείξει με την άρνηση της στην πρόταση εναλλακτικών της φυλάκισης μέτρων, την αδικία μιας καταστολής κατά του κινήματος NO TAV που δεν έχει όμοια της σε άλλες περιπτώσεις. Στους αγώνες για την προστασία του περιβάλλοντος και τις κοινωνικές συγκρούσεις, το κράτος απαντάει με την ποινικοποίηση των ίδιων των αγώνων.
Εμείς αντίθετα πιστεύουμε ότι είναι αναντίρρητο το ιερό δικαίωμα της διαμαρτυρίας κατά της «βασίλισσας» των μεγάλων άχρηστων έργων και ζητάμε μια ριζική αλλαγή του τρόπου αντιμετώπισης των κοινωνικών και περιβαλλοντικών αγώνων, όπως αυτό που αφορά το έργο TAV. Έργο που θα έπρεπε να είναι αντικείμενο μιας σοβαρής και πολιτισμένης συζήτησης σχετικά με την χρησιμότητα τέτοιων έργων μεταξύ τοπικών κοινωνιών, κεντρικής και τοπικής διοίκησης και όχι αντικείμενο δικαστικών ποινών, επίδειξης στρατιωτικής ισχύος και ζήτημα «δημόσιας τάξης».
Γι αυτούς τους λόγους ζητάμε την άμεση απελευθέρωση της Νικολέττα Ντόσιο και όλων των άλλων ακτιβιστών NO TAV καθώς και την έναρξη μιας διαδικασίας απονομής κοινωνικής αμνηστίας.
Υπογράφουν:
1 Αναρχικός Μαύρος Σταυρός
2 Αριστερή ΑΝασύνθεση
3 Δημοτική Κίνηση «Ανυπότακτη Αθήνα»
4 Διεθνιστική Σοσιαλιστική Οργάνωση Ξεκίνημα
5 Δίκτυο για τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα
6 Δίκτυο κοινωνικής υποστήριξης προσφύγων και μεταναστών
7 Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση
8 Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος «Φαβέλα»
9 Εναλλακτική δράση για ποιότητα ζωής
10 Εργατική Λέσχη Πατησίων-Κυψέλης-Γαλατσίου
11 Κατάληψη «Πάτμου και Καραβία»
12 Κ.Ο. Ανασύνταξη
13 Κόκκινο Νήμα
14 Κολλεκτίβα «Κοκκινοσκουφίτσα»
15 Κρίση και Κριτική
16 ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
17 ΟΚΔΕ Σπάρτακος
18 Ποδονίφτης – Ρε(ύ)μα κριτικής των καιρών και δράσης
19 Πρωτοβουλία Αθήνας κατά των εξορύξεων
20 Π – χώρος κινημάτων, αλληλεγγύης και πολιτισμού
21 Στέκι μεταναστών Αθήνας
22 Συνάντηση για μια αντικαπιταλιστική διεθνιστική αριστερά
23 Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών
24 Αγγελική Φατούρου ΓΓ της ΕΛΜΕ Α Δυτικής Αθήνας