Prisoner Support, Prison Abolition, and the US Anarchist Movement
Although anarchism has a long history in the US, the US anarchist movement is largely disconnected from past struggles, due in part to the brutality of state repression in the ‘60s and ‘70s.Currently there are few anarchist prisoners, because of the youth of the movement, so prisoner support groups like Anarchist Black Cross (ABC) often help prisoners from past liberation struggles.Many members of organizations like the Black Liberation Army, American Indian Movement, and other anti-imperialist groups, if they were not killed outright, were sentenced to life and are still in prison.Although most of those groups were not anti-authoritarian—because anarchism was rare in the US in the 60s and 70s, most of the political prisoners have since come to oppose parties and hierarchical groups, and several have become anarchists.But whatever their political affiliation, most anarchists today agree that they need support.
There is also a growing support for social prisoners, because of the extremely racist and classist nature of the prison system.In the US, the prison system has evolved from slavery.Modern prisons have grown up since the abolition of slavery.Blacks (and also poor whites, latinos, and Native Americans) who don’t accept the extreme exploitation in their communities are sent to prison, where slave labor is still legal.Currently, a great deal of capitalist production takes place in prisons, and the prison system allows the government to channel billions of taxpayer dollars to the private companies that build, supply, service, and even run prisons (all prisons use private contractors for some supplies and services, and some prisons are completely privatized).Prisons have become an industry, so for the good of the economy they must keep growing.This means that the prison population must keep rising, and even if crime does not rise, criminality must be expanded (with more activities being criminalized or punished more harshly) to keep filling the new prisons on which the economy is based.Police and courts have taken on a factory model to process people from targeted communities (poor people, and people of color) into prisoners.
The government also depends on the prison system for political power.Media conspire with the two parties to spread paranoia of crime (often with racial motives), to alienate oppressed communities and justify massive, militarized police forces that provide a strong line of defense against revolution.Because they are targeted by oppressive systems, all prisoners are political prisoners, and even survival can be a form of resistance.
Many of these social prisoners (mostly locked up for individualistic crimes) become radicalized in prison.So anarchists in America have begun broadening their scope: supporting all prisoners, and fighting for prison abolition.By connecting with an issue that is relevant to millions of lower class people, anarchists can overcome their typical isolation from the rest of society.Prison abolition may seem reformist, but prisons are a cornerstone of the state, and the final goal is the abolition of all coercion, punishment, and oppression.Anarchist organizing against the prison system includes prisoner support, fighting against the construction of new prisons, and creating healthy social relationships within society, based on reconciliation instead of punishment, so people are not dependent on police and prisons to solve their conflicts.
Our Passion for Freedom is Bigger than Any Prison
The Prisons Can’t Save the Masters
Υποστήριξη κρατουμένων, εξάλειψη του σωφρονιστικού συστήματος και αναρχικό κίνημα στις Η.Π.Α.
Παρόλο που το αναρχικό κίνημα έχει μακρά ιστορία στις Η.Π.Α., το τωρινό αναρχικό κίνημα έχει αποκοπεί από τους παρελθοντικούς αγώνες λόγω της βίαιης καταστολής των δεκαετιών60΄ και 70΄. Αυτές τις μέρες είναι λίγοι οι αναρχικοί κρατούμενοι που σχετίζονται με το κίνημα λόγω της νεότητας του, έτσι οι περισσότεροι κρατούμενοι στηρίζουν ομάδες, όπως ο αναρχικός μαύρος σταυρός (ABC), που βοηθούν κρατούμενους προηγούμενων απελευθερωτικών αγώνων. Πολλά μέλη οργανώσεων όπως ο μαύρος απελευθερωτικός στρατός, κίνημα των αμερικανών ινδιάνων και άλλων αντιιμπεριαλιστικών ομάδων, αν δεν έχουν σκοτωθεί ακόμη, εκτίουν ισόβιες ποινές και βρίσκονται ακόμη στη φυλακή. Παρόλο που αυτές οι ομάδες και οι οργανώσεις δεν είχαν αναρχικά χαρακτηριστικά, πολλά από τα μέλη τους ασπάστηκαν αντιεξουσιαστικές ιδέες και έγιναν αναρχικοί μέσα στη φυλακή. Στο αμερικανικό κίνημα υπάρχει μια «κοινή συμφωνία», να στηρίζονται όλοι οι κρατούμενοι οι οποίοι συμμετείχαν σε επαναστατικές οργανώσεις. Λόγω της ταξικής και ρατσιστικής φύσης της φυλακής υπάρχει υποστήριξηγια τους «ποινικούς» κρατούμενους, η οποία χρόνο με το χρόνο μεγαλώνει.
Οι σύγχρονες φυλακές στην Αμερική είναι η εξέλιξη του θεσμού της δουλείας. Όταν η σκλαβιά εξαλείφτηκε στην Αμερική, τότε αναπτύχθηκε το σωφρονιστικό σύστημα. Μαύροι αλλά και φτωχοί λευκοί όπως και λατίνοι μετανάστες και αυτόχθονες αμερικάνοι, οι οποίοι δε δέχονται την ακραία εκμετάλλευση, στέλνονται στις φυλακές όπου εκεί η δουλεία είναι ακόμη νόμιμη. Υπό τις παρούσες συνθήκες ένα μεγάλο μέρος της καπιταλιστικής παραγωγής λαμβάνει χώρα στις φυλακές των Η.Π.Α., ενώ το σωφρονιστικό σύστημα επιτρέπει στην κυβέρνηση να επιδοτεί εταιρείες, διοχετεύοντας σε αυτές δις δολάρια που προέρχονται από φόρους, οι οποίες παρέχουν υπηρεσίες, χτίζουν ή ακόμα διευθύνουν (μερικές φυλακές είναι ολοκληρωτικά ιδιωτικές αλλά όλες χρησιμοποιούν εργολάβους για τις προμήθειες και τις υπηρεσίες). Το σωφρονιστικό σύστημαέχει μετατραπεί σε μια βιομηχανία, και για το καλό της οικονομίας, χρειάζεται να αναπτυχθεί. Αυτό σημαίνει ότι ο πληθυσμός των φυλακών πρέπει να αυξάνεται συνεχώς, και επομένως, αφού το έγκλημα δεν αναπτύσσεται η εγκληματικότητα πρέπει να εξαπλωθεί-περισσότερες δραστηριότητες πρέπει ναποινικοποιηθούν ή να τιμωρηθούν σκληρότεραγια να γεμίσουν οι καινούριες φυλακές στις οποίες βασίζεται η οικονομία. Η αστυνομία και τα δικαστήριαέχουν οργανωθεί σαν ένα εργοστάσιο στο οποίο παρελαύνουν άτομα που έχουν στοχοποιηθεί επειδή ανήκουν σε συγκεκριμένες κοινότητες (φτωχοί, έγχρωμοι άνθρωποι) και μετατρέπονται σε κρατούμενους. Η κυβέρνηση στηρίζεται στο σωφρονιστικό σύστημα για να μεγαλώσει την πολιτική της εξουσία. Τα Μ.Μ.Ε. συνωμοτούν και με τα δύο κόμματα για να δημιουργήσουν την παράνοια του εγκλήματος (βασισμένα σε ρατσιστικά κίνητρα) η οποία αποξενώνει κοινότητες και δικαιολογεί μια μαζική και στρατιωτικοποιημένη αστυνομική δύναμη με σκοπό την καταστολή κάθε εξεγερτικής πράξης.
Κατά μια έννοια όλοι οι κρατούμενοιείναι πολιτικοί-οι οποίοι στοχοποιούνται από τα συστήματα της καταπίεσης, έτσι ακόμα και η επιβίωση είναι μια μορφή αντίστασης. Επομένως, οι ποινικοί κρατούμενοι-εκείνη οι οποίοι προφυλακίστηκαν για ποινικά εγκλήματα-συχνά ριζοσπαστικοποιούνται στη φυλακή.
Αναγνωρίζεται ότι το αναρχικό κίνημα της Αμερικής έχει αρχίσει να διευρύνει το πεδίο δράσης του: υποστήριξη σε όλους τους κρατούμενους και ανάμειξη σε κινήσεις για την κατάργηση των φυλακών. Αναλαμβάνοντας ένα ζήτημα το οποίο είναι σχετικό με εκατομμύρια ανθρώπων κατώτερης τάξης, οι αναρχικοί μπορούν να διαλύσουν την χαρακτηριστικήαπομόνωσή τους από την υπόλοιπη αμερικανική κοινωνία, να διασώσουν τις αναρχικές ιδέες και να βοηθήσουν όσους τις χρειάζονται περισσότερο. Η κατάργηση των φυλακών εξυπακούεται ότι δεν είναι μεταρρύθμιση επειδή το σωφρονιστικό σύστημα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της κρατικής εξουσίας, και ο τελικός σκοπός είναι η κατάργηση όλων των μορφών εξαναγκασμού, τιμωρίας και καταπίεσης. Η αυτοοργάνωση των αναρχικών ενάντια στο σωφρονιστικό σύστημα περιλαμβάνει την υποστήριξη των κρατουμένων τον αγώνα ενάντια στην κατασκευή νέων φυλακών και τη δημιουργία εναλλακτικών μορφών σχέσεων μέσα στην κοινωνία έτσι ώστε να αντιμετωπίζεται η ανασφάλεια χωρίς αστυνομία και φυλακές.
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠ’ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ
ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΕ ΣΩΖΟΥΝ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ